1997 yılında, 15 yıl süren ‘ücretli’ çalışma dönemime son verip OSTİM’e gelmiştim. Sekiz yıl süreyle çalıştığım son işyerim olan ROKETSAN’dan ayrılıp OSTİM’e gelirken açıkçası ne yapacağımı, beni nelerin beklediğini bilmiyordum. Yalnızca bir mesleğim, heyecanım ve yaklaşık altı ay ailemin yaşamını devam ettirecek kadar da birikimim vardı.

Ama OSTİM’in kendisine gelene kucak açan bir yer olduğunu anlamakta gecikmedim ve oradaki ilk birkaç yılımda karşıma çıkan ücretli çalışma fırsatları ile hiç ilgilenmeden ayakta kaldım. Kendimce güzel işler yaptım, iyi insanlarla tanıştım, daha önemlisi ise mesleğimi yaptım, yapmaya devam ediyorum.

2000’li yılların başlarında kağıda basılı olarak aylık yayımlanmaya başlayan ve tüm OSTİM işletmelerine dağıtımı yapılan OSTİM Gazetesi’nde 2005-2012 arasında aralıksız yazılarım yayımlandı. 2012 yılı sonbaharında, gazete içeriğinde ve yayın politikasında değişiklik yaptığını bildirerek yazılarımın yayımlanmasına son verdi. Bir süre sonra da zaten yayın hayatına son verdi. 2020 yılının başlarında yaşadığımız pandemi ve kapanma döneminde yayımlanmış yazılarımı toparlamaya, gruplandırmaya ve olabilirse bir kitap haline getirmeye çalıştım. Bu çalışma OSTİM’e gelişimin 25. yılında, aynı zamanda pandemi koşullarının gevşetildiği 2022’de tamamlandı. Yazılanları basılı bir kitaba dönüştürmenin zorluklarını, buna karşılık dijital ortamda çoğaltıp paylaşmanın kolaylığını göz önüne alarak ikinci yolu seçtim.
Herkes düşündüklerini, yazdıklarını pek çok nedenle paylaşmak ister. Benim yazdıklarımı paylaşmak istememin de nedenleri var. Bu kitap bağlamında, olası nedenlerden ikisi biraz daha öne çıktı:

Birincisi, OSTİM – ODTÜ Teknokent’in kafeteryasında bir gün OSTİMDEODTÜLÜLER Grubu’nun temelini birlikte attığımız, ancak pandemide kaybettiğimiz, grubun 1 No’lu Üyesi Oğuz Gürer Ağbi’nin ve o dönem kaybettiğimiz pek çok kıymetli insanın anıları için saygı duruşunda bulunmak istedim. İkincisi, bana, özellikle genç girişimci mühendisler tarafından, yıllardır sorulan ve benim de her zaman keyif ve ilk günkü heyecanımla yanıtlamaya çalıştığım ‘OSTİM nasıl bir yerdir, oralara gelsem yapabilir miyim’ sorusuna topluca ve olabildiğince detaylı yanıt vermek istedim.

Kitapta yer alan toplam 80 yazıyı, içeriklerine göre aşağıdaki bölüm başlıkları altına yerleştirdim:

- OSTİM’de Ah Olsaydı Dediklerim
- KOBİ’de Mühendis Olmak
- Unutulmaz Anılar Portreler
- Akreditasyon Kalibrasyon ve Hatta İnovasyon
- Bazı Yazılar Baş Ağrıtır
Yaşayıp yazdıklarımın özellikle gençler için faydalı olmasını ümit ederek, iyi okumalar diliyorum.